Literaire prijswinnaar
Winnaar van de Reinaerttrofee (en een eervolle nominatie voor de Halewijnprijs). Ik beschouw het als een verdiende erkenning voor mijn literaire werk. Twee opmerkingen van de jury wil ik de lezer niet onthouden:
Over mijn roman Bitterdagen:
‘In beeldende taal schrijft Peter Lenssen over vaders en zonen, de kracht van vrouwen, de tragiek van de liefde, herinneringen, de wreedheid van afscheid nemen, universele thema’s die dit persoonlijke verhaal tot een meesterwerk maken.’
Over Pleisterplaats Belleville:
Peter Lenssen die van een klein verhaal een rijke geschiedenis weet te maken en weet op te tillen naar wereldniveau.
Maar veel inspirerender en leuker nog vind ik de reactie van de jury van de Reinaerttrofee, leerlingen van de vijfde en zesde klas Gymnasium van BC Broekhin. Dat zij een ‘moeilijk’ boek als Pleisterplaats Belleville zó wisten te waarderen, had ik niet verwacht. Ik citeer: ‘Pleisterplaats Belleville is een heel bijzonder boek. Wat we heel leuk vonden is dat de hoofdpersonage homo is, aangezien dat niet vaak voorkomt in boeken, hoewel het wel zo hoort te zijn aangezien het iets heel normaals is.
Vaak zie je ook in boeken dat als een personage homo is, het boek gecentreerd is rond dat onderwerp. Bij Pleisterplaats Belleville is dat niet het geval. Hier wordt het als een bijzaak beschouwd. Wij vinden het erg goed van de schrijver dat hij het in dit boek zo heeft genormaliseerd.
Terroristische aanslagen komen ook veel voor in dit boek wat het dus super actueel maakt en het ook heel interessant maakt om te lezen. Je leest wat voor invloed een terroristische aanslag kan hebben op het leven van nabestaanden. Dit is iets waar wij niet vaak over lezen in een boek, hoewel het een belangrijk onderwerp is dat vaker zou moeten worden aangekaart. Daarom vinden wij het erg goed dat Peter Lenssen licht scheen op het leven van een nabestaande. Dit was een heel ander soort boek dan dat we normaal gesproken lezen en het was daardoor des al te meer intrigerend. Het begin van het boek is verwarrend, het begint namelijk middenin het verhaal. Hoe verder je leest, hoe meer je te weten komt. Alle dingen die eerst niet duidelijk waren worden helder. Wij vinden dat dit het boek juist leuker maakt om te lezen, je ontdekt het verhaal als het ware.’
Een tweede citaat: ‘Pleisterplaats Belleville was voor ons een heel toegankelijk boek. Dat lijkt een open deur, maar dat is het zeker niet. In eerste instantie stond het thema ver van ons af, het leek zelfs wat onrealistisch dat één persoon zoveel pech kon hebben. Maar de manier van schrijven maakt het verhaal heel aangrijpend. We konden ons allemaal goed inleven in de gevoelens van de hoofdpersonen. Het verhaal haalde ook de afstand weg tussen ons en de beschreven gebeurtenissen: de sensatiezucht van de media, die ons na elke nieuwe aanslag weer overspoelde, maar die ons uiteindelijk steeds minder liet voelen, kreeg hier een persoonlijke stem, die ons wel raakte. Het onderwerp van dit boek is groot en universeel, maar door de ogen van de auteur en zijn personages komt het toch dicht bij ons. En daarom hebben wij, leerlingen van BC Broekhin, onze prijs toegekend aan Pleisterplaats Belleville van Peter Lenssen.’